Zima kojarzy nam się z czasem, gdy wielodniowy mróz i zalegającą gruba pokrywa śnieżna uniemożliwiają zdobycie pokarmu.  W przeszłości, gdy rzeczywiście zimy były srogie i trwały długie tygodnie, dokarmianiem zwierzyny zajmowali się przede wszystkim myśliwi i leśnicy w celu ochronienia pól uprawnych i lasów przed uszkodzeniami. Teraz zimy częściej przypominają jesień, a zdobycie krzewinek i pędów stanowiących naturalny zimowy pokarm leśnych zwierząt, nie stanowi problemu.

W takich warunkach dostarczanie dodatkowego pokarmu dla saren, jeleni czy dzików mogłoby przynieść więcej szkody niż pożytku:

• zwierzęta te przede wszystkim muszą umieć zdobywać pokarm samodzielnie – wykładanie dodatkowego pożywienia mogłoby zakłócić tę strategiczną dla przeżycia umiejętność,
• podstawą diety leśnych zwierząt jest pokarm występujący naturalnie w lesie i na polach – nieodpowiednio dobrany pokarm (np. chleb) może przynieść więcej szkód niż pożytku,
• bardzo istotne jest miejsce dokarmiania – zlokalizowanie go np. w pobliżu uprawy leśnej mogłoby skumulować odwiedzanie tego miejsca przez zwierzynę i zjedzenie również młodych drzewek,

Prawidłowe dokarmianie zwierzyny jest nie lada umiejętnością i jak widać zasadniczo nie ma takiej konieczności zwłaszcza, że leśnicy w swoich codziennych pracach uwzględniają również potrzeby mieszkańców lasu i podczas wykonywania zimowych prac, pozostawiają np. czuby drzew lub wykładają drzewa „ogryzowe”, dzięki czemu zwierzyna może ogryzać korę tych drzew. Działanie takie ma na celu również zabezpieczenie okolicznych drzewostanów przed spałowaniem, czyli zdzieraniem kory z młodych drzew, w celu zdobycia pokarmu. W miejscach gdzie las styka się otwartymi powierzchniami utrzymujemy, pielęgnujemy i zakładamy ekotony, czyli łagodne, bogate w krzewy i niskie drzewa pasy, dostarczające wszystkim mieszkańcom lasu (również ptakom) schronienia i pokarmu.

Pamiętajmy, że wyrzucanie resztek jedzenia w okolicach naszych domostw lub niezabezpieczone kosze na śmieci, w których znajdują się resztki lub opakowania po jedzeniu przyciągają zwierzynę. Dzikie zwierzęta bardzo szybko uczą się łatwego zdobywania pożywienia i zaczynają regularnie odwiedzać te miejsca. Odwiedziny takie zazwyczaj wzbudzają niepokój wśród mieszkańców, potrafią też doprowadzić do szkód w przydomowych ogródkach. Nagłaśniane przez media sytuacje pojawiających się w mieście dzików czy lisów, są głównie efektem nieroztropnego postępowania z domowymi odpadkami.

Zachęcamy za to do dokarmiania ptaków w okresie zimowym. Przy zachowaniu pewnych zasad jest to stosunkowo proste zadanie, a skrzydlaci przyjaciele odwdzięczą się nam, możliwością ich oglądania:

• dokarmianie zacznijmy  w pełni zimy, gdy zdobycie pokarmu staje się rzeczywiście trudne,
• upewnijmy się, że drapieżniki (np. kot) nie będą miały dostępu do karmnika czy miejsca wywieszania karmy,
• pamiętajmy, że pożywienie musi być uzupełniane regularnie – ptaki szybko się do niego przyzwyczajają,
• bardzo ważna jest również dbałość i czystość karmnika - brud może być siedliskiem chorób,
• wykładajmy jedynie odpowiedni pokarm – specjalnie przygotowane pyzy lub daszki, ziarna słonecznika i zbóż, surową słoninę,
• jeśli dokarmiamy kaczki czy łabędzie nie podawajmy im chleba – szkodzi tym ptakom, zastąpmy go gotowanymi warzywami, oczywiście bez przypraw
• latem postawmy ptakom poidełko, zaspokajanie pragnienia w trakcie upałów jest tak samo ważne jak dokarmianie zimą,
• posadźmy w naszych ogrodach drzewa i krzewy owocowe – zapewnią ptakom cień, schronienie i pokarm do późnej jesieni.